ENSCHEDE – Binnen het duurzaamheidswereldje is René Venendaal bepaald geen onbekende. Maar het grote publiek weet nauwelijks van zijn bestaan. Zijn inspanningen worden echter wel degelijk van invloed op de toekomst van iedereen in Twente. Hij puzzelt met stukjes van de energietransitie.

Voor een groot aantal Twentse gemeenten rekende René Venendaal voor op welke manier ze invulling kunnen geven aan de energietransitie: hoeveel zonnepanelen, hoeveel windmolens, energie uit biomassa of geothermie. Dat is geen hobby van hem. Hij adviseert de provincie Overijssel bij de invulling en uitvoering van het programma Nieuwe Energie Overijssel. „Politici nemen niet altijd besluiten op basis van de feiten. Over windmolens is bijvoorbeeld vrij veel fictie ontstaan. Ik zie het als mijn taak mee te sturen.”

Ontwikkelingen

Daarmee beweegt de directeur van het Enschedese bedrijf BTG, dat zich toelegt op het ontwikkelen van technieken voor bio-energie en het maken van biobrandstoffen, zich op het grensvlak van politiek en bedrijfsleven. Helemaal onbezoldigd adviseert hij de provincie niet, maar hij hoeft er niet rijk van te worden. „Puur werken om het geld geeft mij geen voldoening. Ik wil ook zinvol bezig zijn.”

Het is een gevolg van zijn christelijke opvoeding. „Namelijk het besef dat je niet alleen bent op de wereld. Dat je iets moet bijdragen aan het algemene publieke belang”, zegt hij. „Dat is er wel in gehamerd, ja. Vanuit de kerk heb ik meegenomen dat ik een goed mens wil zijn en goed wil doen. Zowel in mijn werk als privé. Ik wil iets toevoegen aan de samenleving. Hard werken, je best doen. Dat soort dingen zit er wel in.”

Voor de uitdaging

Venendaal aast niet op de weg van de minste weerstand. „Toen ik na de basisschool in Wezep naar het voortgezet onderwijs ging, koos ik zelf voor het gymnasium bèta op het Johannes Calvijn Lyceum in Kampen. Ik had ook naar Zwolle gekund”, zegt hij. „Dat was een paar kilometer dichterbij. Maar ik koos voor de uitdaging. Dat heb ik nodig en ik dacht ‘gymnasium, dat zal wel moeilijk zijn’. En het was ook wel pittig.” Hij groeide op in de tijd van de oliecrisis en het rapport van de Club van Rome. Dat bepaalde mede zijn latere keuzes in het leven.

Na het ‘gym’ volgde de Universiteit Twente, met een opleiding chemische technologie met een tweede afstudeervariant met bedrijfskunde. „Direct na de UT kwam ik bij BTG als junior-consultant. Dat was toen nog een bedrijf dat veel aan ontwikkelingswerk deed. Ja, daar koos ik toen bewust voor. Ik wilde ontwikkelingslanden verder helpen en iets doen met duurzaamheid.”

„Inzet van technologie is ook een middel om het verschil tussen rijk en arm te overbruggen. Elke keer als ik in het buitenland was geweest en ik kwam terug, viel mij op hoe hier geklaagd werd over dingen die al redelijk op orde zijn. Als je keek naar landen in Azië of landen in vroege mate van ontwikkeling, dan moest daar nog veel gebeuren. BTG was een spin-off van de UT en deed veel ontwikkelingswerk voor de Wereldbank en VN-organisaties.”

Wereld beter maken

En omdat je best iets mag doen om de wereld wat beter te maken, koos Venendaal voor BTG. „Ik vond technologie wel interessant, maar niet zó interessant dat ik daar dag en nacht mee bezig zou kunnen zijn. Ik wilde graag de combinatie maken met business, internationaal werk, reizen, zinvol bezig zijn en duurzaamheid.”

Maar BTG veranderde en werd steeds meer een hightechonderneming. Het was een tijdje eigendom van TNO, tot Venendaal samen met collega’s mede-eigenaar werd en hij algemeen directeur. „Het werkveld is wel anders geworden. We zitten nauwelijks nog in ontwikkelingslanden.”

Puzzel van 1000 stukjes

Zijn ambitie om ‘de wereld wat beter te maken’, lijkt Venendaal nu in eigen land uit te oefenen. Want hij houdt zich bezig met de grote vraag van deze tijd: hoe veranderen we onze behoefte aan energie? „Bio-energie is natuurlijk één vorm van duurzame energie, naast bijvoorbeeld zon, wind en geothermie. Het is een soort samenspel. De energietransitie zie ik als een puzzel van duizend stukjes. Heel ingewikkeld en bijna elke week veranderen de stukjes ook nog eens van vorm. Dan heb je een stukje van de puzzel gelegd en is intussen de omgeving veranderd. Of iets anders. Je blijft bezig. Maar langzaam komt die puzzel wel af.”

Het betekent per definitie een onzekere toekomst. „De enige zekerheid die je in elk leven hebt, is dat de wereld continu verandert”, zegt Venendaal, die herinneringen ophaalt aan zijn periode op het gymnasium: „Panta rhei”, citeert hij de Grieks filosoof Heraclitus. „Alles stroomt en alles is continu in beweging.”

Bron: Tubantia 31-08-2019